Neyleyim sen yoksan eğer dünyanın servetini
Bir gün gelir de unuturmuş insan
“eski güzel şeylerden değil,
Dağda kızıl ot biter, içinde keklik öter
Eşkiyadan da beter, uslan be Halil İbrahim
Kıvırcık saçlarına, kar düşmüş uçlarına
Dağın yamaçlarına yaslan be Halil İbrahim
Derede su durulur, daldan köprü kurulur
El yerine vurulur, aslan be Halil İbrahim
Kıvırcık saçlarına, kar düşmüş uçlarına
Dağın yamaçlarına, yaslan be Halil İbrahim
Yine yüzünden düşen bin parça
Ranzalar ranzalar ranzalar
Üst üste yığın yığın insanlar
Kimi şafak sayar, kimi sayıklar
Kiminin dalar gözleri, alt ranzada yazılar
Sivil geçmişe dair ufak tefek hatıralar
Rütbesiz ama gözlerinde umut Continue reading…
Martılar ağlardı, çöplüklerde