Ey varlık elbisesine bürünen sen! Kendini yok bil. Bilki sen yokluk aleminden geldin. Sen yokken O vardı alemde. Söz o ki boşa gitmez bu dünyada. Her söz yokluk aleminde belirdi. Her davranışın oraya aksetti. Ateş yoktu sen ateşini kendin götürdün. Allah kullarına zulmedici olmadı. Sen zulmü kendine ettin. Her kişinin kendi cenneti veya cehennemi vardır. İyilik yaptın ise cennetine ağaç dikersin orayı süslersin ama kötülük yapar isen cehenneme çukur kazarsın.
Ali Özdemir
Seyyah-ı Aşk
Ben giderken binlerce yola tuzak kurarsın
Yürü dersin, ayağa; kola tuzak kurarsın
Senden habersiz olmaz, bu dünyada hiçbir şey
Sonra da asi dersin, kula tuzak kurarsın
Ömer Hayyam
Yarin dudağından getirilmiş
Bir katre alevdir bu karanfil
Gönlüm acısından bunu bildi
Düştükçe vurulmuş gibi, yer yer
Kızgın kokusundan kelebekler
Gönlüm ona pervane kesildi
Ahmet Haşim
sırtlan beyaz adamın yükünü
dök ortaya en iyi mahsülünü
gönder oğullarını sürgüne
efendilerinin istediği hizmete
yüklen beyaz adamın yükünü
vahşidir barışın savaşları
doldur tıka basa açlığın ağzını
ve emret hastalığa durmasını
sen hedefine en yakın olduğunda
sona erer ötekilerin arayışı
tembelden ve budala kafirden gözünü ayırma
düşürür senin bütün umutlarını suya
Rudyard Kipling