Ey şair! Değer verme sevgisine sen halkın Tez geçer gürültüsü zafer övgülerinin Aptalın yargısına, soğuk kalabalığın Gülüşüne de boş ver, aldırışsız ol, sakin Sen çarsın: Yalnız yaşa. Yürü özgür yolunda Özgür akıl nereye götürüyorsa seni Yetiştir emeğinin sevgili meyvesini Ödül beklemeksizin soylu çabalarına Ödül sendedir, çünkü en yüce yargıç sensin Ürününe en titiz değer biçebilensin Ey güç beğenir usta, sen ondan hoşnut musun Hoşnutsan, kalabalık varsın küfretsin sana Tükürsün ateşinin tutuştuğu mihraba Şımarık bir inatla rahleni sarsıp dursunAleksandr Sergeyeviç Puşkin
Ey şair! Değer verme sevgisine sen halkın