Aklını, fikrini insan derdine,
Yormayanlar beni nasıl anlasın?
İnsanın derdini kendi kendine,
Sormayanlar beni nasıl anlasın?
Bin şahit şart iken adam demeye,
Niye söyliyeyim derdimi niye?
Çıkarından başka aklı bir şeye,
Ermeyenler beni nasıl anlasın?Bazısının insan olduğu müphem,
Dirhem insanlıktan payı yok dirhem,
Bir garibin yarasına bir merhem,
Sürmeyenler beni nasıl anlasın?
Kabuğuna esir olmuşsa özü,
Manadan uzaktır o zatın sözü,
Kellesinin değil gönlünün gözü,
Görmeyenler beni nasıl anlasın?
Sevgisiz ne çoban, ne de çomarı,
Davarı güdemez inan davarı!..
Kini yıkıp kini, sevgi duvarı,
Örmeyenler beni nasıl anlasın?
Aldanıp dünyada envai renge,
Denge kurmamışsa ahretle denge,
Kendi nefsi ile savaşa, cenge,
Girmeyenler beni nasıl anlasın?
Gerçek baçevanın zordur halleri,
Diken batar kanar durur elleri,
Dikenine katlanarak gülleri,
Dermeyenler beni nasıl anlasın?
Darlanınca her darlığa göğsünü,
Horlanınca her horluğa göğsünü,
Dava için her zorluğa göğsünü,
Germeyenler beni nasıl anlasın?
Arif der ki; aşk evvelden ezele,
Aşıkları döndürse de gazele,
Bir ömürü ülkü denen güzele,
Vermeyenler beni nasıl anlasın?
Ozan Arif
05 Aralık 2017