Karanlık sularda ruhumun gölgesi
Baktıkça boğuyor, bakmasam ziyan
Çektikçe çekiyorum ateş nefesi
Çekmesem ölürüm, yanıyorsa yan
Bir an huzur buluyorum dinginliğinde
Bir anda bakıyorum her yerim viran
Yüreğimin acı veren sessizliğinde
Anlamıyorum ne yok, nedir var olan
Hiç olasım geliyor hep olmak için
Uğultusu boğuyor karanlık gecelerin
Neden düşünüyorum varlık niçin
Ölüyor doğuyorum dostlar sevinin
İçime hasretin tortusu düştü
Gecenin zindanı korkusu düştü
Başıma akbabalar üşüştü
Karanlık bu sular koydu bu gece
Yalnızlık bile oydu bu gece.
Mehtap Karakaya
Gümüşservi
03:41