Friedrich Schiller Acı Hakkında Bir Söz” için bir yorum

  • 30.08.2012 tarihinde, saat 03:44
    Permalink

    İnsanoğlu böyledir işte.
    Hiç ölmeyecekmiş gibi çalışır, çalışır, çalışır…
    Para, mal, mülk, şöhret kazanmak için didinir durur.
    Bu uğurda sağlığından bile olur.
    Sonunda amacına ulaşmıştır mamafih ne o paraları harcayacak zamanı ne de o malları yiyecek dişi kalmıştır artık…
    Kafada saç, ağızda diş, dizde derman kalmamıştır…
    Kalp, kolesterol, romatizma, yüksek tansiyon…
    Akciğer bir yöne çekmiştir isyan bayrağını, karaciğer başka bir yöne…
    Ne tuz vardır hayatında ne şeker ne de yağ…
    Acısız, tuzsuz, yağsız, haşlanmış patatese talim eder. Hâlbuki çok parası vardır, dilediğini satın alabilir. Ama gel gör ki midesi aynı şekilde düşünmez. Damarları aynı fikirde değildir artık.
    Başlar bizimkisi tabip tabip gezmeye…
    Artık o kazanmaya çalışırken kaybettiklerini geri getirmeye uğraşma vaktidir.
    Nerede bir hekim ismi duysa koşarak gider “Medet ya tabip” diyerek.
    Kazandığı paraları doktorlara yedirir.
    Artık para kazanmaya çalışırken kaybettiği sağlığını geri getirme vaktidir.
    Getirebilir mi?
    Asla…

    Ozan Kul Himmet diyor ki:

    “…Sen söylersin söz içinde sözüm var.
    Çalarsın çırparsın oğlun kızın var.
    Hiç demezsin üç beş arşın bezim var.
    Bütün dünya senin olsa ne fayda..?”

    Daha ne söylenir bunun üstüne?

    Yanıtla

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir