Neyzen Tevfik 24 Mart 1879’da Bodrum’da doğmuştur. Babasının görevi nedeniyle bulunduğu Urla kasabasında amatör bir neyzenden nota ve usul bilgileri öğrenerek ney çalışmaya başlamış ve kendi kendine ney bilgisini ilerletmiştir. İzmir İdadisi’ne başamış olsada bitirmeden ayrılmıştır. Neyzen Tevfik yine kendi kendine Farsça öğrenmiştir. İzmir Mevlevihanesi’ne girmiş, yine sonradan İstanbul’a yerleşmiş ve Galata ve Kasımpaşa Mevlevihanelerine devam etmiştir. Devamını Oku
Kategori: Din
Neyzen Tevfik Vali İsimli Şiiri
Boka düstü teresin davası
Pezevenk bulmuş iken bin şahit,
Su kenef mahkemede kanunen
Valinin ağzına sıçtı Cahit!
Neyzen Tevfik
Neyzen Tevfik Şüphe İsimli Şiiri
Şüphemin dalgaları her dini boğdu, aştı
Gönlümün yolları gittikçe karanlıklaştı
Bir teselli veremez bilgi denen şu kötürüm
Hele iman ise, o köhne yular, mahz-ı cürüm
Sû-i kasd eylemiyen aklına iyman edemez
Takılıp bir masalın ardına mantık gidemez
İşte su namütenahi denilen varlıklar Devamını Oku
Neyzen Tevfik İkilik İsimli Şiiri
Kabe’den maksat varmaktır yara,Kör gibi tapınma kuru duvara.. Neyzen Tevfik
II. Abdulhamid (1842-1918) Hayatı
II. Abdülhamid ( 19 Ağustos 1842 – 10 Şubat 1918), Osmanlı İmparatorluğu’nun 34. padişahı ve 113. İslam halifesidir. Sultan Abdülmecid’in oğludur. Henüz 10 yaşındayken annesi Tirimüjgan Sultan öldü. Bakımını Abdülmecid’in diğer çocuksuz eşi Piristû Kadın Efendi üstlendi. Piristû Kadın Efendi, Abdülhamid’i kendi çocuğu gibi büyüttü. Babasının ölümünden sonra yerine geçen amcası Abdülaziz diğer şehzadelerle birlikte Abdülhamid’in eğitimiyle de yakından ilgilendi. 1867 yılında çıktığı Avrupa gezisine Abdülhamid’i de beraberinde götürdü. Devamını Oku
Pir Sultan Abdal Ağ Gül ile Kırmızı Gül
Cem-i çiçeklerin hasıAğ gül ile kırmızı gül
Deli gönül eğlencesi
Ağ gül ile kırmızı gül
Demi demi şirin demi
Gelir geçer dünya gamı
Mevlana Nazlı Nazlı Yürüyen Selvi
Ey nazlı nazlı yürüyen selviHazan rüzgarı sana değmesin
Ey cihanın gözbebeği
Kem göz senden uzak olsun
Sen göklerin de canısın, yerin de
Canına, rahmetten, rahattan başka bir şey dokunmasın.
Mevlana
Yunus Emre Aşk Bezirganı Şiiri
Aşk bezirganıSermaye canı
Bahadır gördüm
Cana kıyanı
Zehi bahadır
Can terkin urur
Kılıç mı keser
Himmet giyeni
Kamusun bir gör
Kemterin er gör
Alu görmegil
Palas giyeni
Ömer Hayyam İyilik Hakkında Rubai
Erenlere hizmet et, ermişlikten ayrılmaNamaz kıl ve oruç tut, delilikten ayrılma
Sözün en doğrusunu, dinle Ömer Hayyam’dan
Şarap iç, yol kes ama; iyilikten ayrılma.
Ömer Hayyam
Pir Sultan Abdal Ağlayı Ağlayı Durma Karşımda
Ağlayı ağlayı durma karşımdaDost beni gönder de var andan ağla
Kirpikleri top top etmiş kaşında
Dost bizi gönder de var andan ağla
Dostun zülüfleri bölük bölüktür
Menim ciğerciğim delik deliktir
Muhabbetin sonu tez ayrılıktır
Mevlana Taş Yürekli O Değil Benim
Bütün halkın başını yarmış da tutmuşHastayım diye başını bağlamış
Feleğin sırtından, çekmiş, hırkasını almış da
Çıplağım diye bir laftır ortaya atmış
Ah o taş yüreğinden, o rengarenk,çeşitli işvelerinden
Fakat hayır, taşyürekli o değil, benim
Çünkü asıl bu fitneleri karıştıran
Bu esrikliği ortaya atan benim
Kan deryasının ta dibindeyim
Kan içmeden sarhoş olmuşum
Ömer Hayyam Hoca Hakkında Rubai
Gönlün temiz mi hocam, kanıtın var mıGösterişten başka bir anıtın var mı
Hırkan, seccaden tamam; yarın sorunca
Tanrı’ya vermek için yanıtın var mı?
Ömer Hayyam
Pir Sultan Abdal Ah Hüseyin Vah Hüseyin
Alemlerin serverisin
Ah Hüseyin, vah Hüseyin
Şehitlerin serdarısın
Ah Hüseyin, vah Hüseyin
Hasan, Hüseyin’in yari
Muhammed’in gözü nuru Devamını Oku
Yunus Emre Ben Dervişim Diyene Şiiri
Ben dervişim diyene, bir ün edesim gelirSeğirdüben sesine, varıp yetesim gelir
Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir
Varıp anın üstüne, evler yapasım gelir
Altında gayya vardır, içi nar ile pürdür
Varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir
Oda gölgedir deyu, ta’n eylemen hocalar
Hatırınız hoş olsun, biraz yanasım gelir
Ben günahımca yanam
Rahmet suyunda yunam
İki kanat takınam, biraz uçasım gelir
Andan Cennete varam, Cennette huriler görem
Huri gılmanı, bir bir koşasım gelir
Mevlana Dünya Bir Av Evi İsimli Şiiri
Bu öyle tuhaf bir ateş ki bir an bile sabrı, kararı yok
Nasıl olabilir ki hem sevgilinin yanında alevlenmiş
Hem sevgilinin yanında değil
Şekil nasıl ayak direyebilir ki sebatı yok
Öz nasıl elden tutabilir, nasıl yardım eder ki görünmez
Dünya bir av yeri, yaratıkların hepsi de bir av
Fakat avlananların beyinden
Bir eserden başka hiçbir şey belirmiyor
Her yanda yükler var, denkler var
Her yanda biz beyiz, uluyuz diyenler var Devamını Oku