Sevgili tutmuş yularımdan beni
Develer gibi habire çeker
Esrik devesini böyle nereye götürür
Böyle hangi katara
Hem canımı çiğnedi benim o
Hem bedenimi çiğnedi
Gönlümü bağladı benim o
Kırdı şişemi
Ne iş yaptırmaya götürür, bilmem
Nereye götürür beni
Sevgili takar beni oltasına
Atar karaya balık gibi
Sevgili kurar gönlüme bir tuzak
Avcıdan yana çeker sürür beni
Bakarım tabiat başlar büyük işine
Bulutlar gelir uzaktan
Katar katar, küme küme
Bulutlar sular ovaları
Bulutlar yürür dağlara doğru
Uyanır açar gözlerini yeryüzü
Gökler çalar davulunu
Dalların gönlüne çeker gülün özü
En güzel kokusunu baharın
Tohumun gönlü başlar vermeye tohum
Ağaç durmadan söyler, döker içini. Mevlana