Ki ne varsa içimde
Hepsi bana yabancı,
Hepsi başka biçimde.
Eriyorum gitgide;
Elveda her ümide.
Gurbet benliğimi de
Bitirmiş bir içimde.
Ne arzum, ne emelim…
Yaralanmış bir elim
Ben gurbette değilim,
Gurbet benim içimde.
Kemalettin Kamu
filozof sanata, sosyolog edebiyata aşıktır…
Yozgattaki taş lisenim orta kısmını bitirmiştik. Diploma almak için ayrıca yazılı imtihan vardı…
Milli Eğitim (O zamanki adıyla MAARİF VEKÂLETİ) den gelen Edebiyat sorularından bir tanesi,
GURBET ŞİİRİ’ ndeki [ YARLANMIŞ BİR ELİM ] den şair neyi kastetmiştir,ne demektir ?.idi.
Pek çok arkadaşın, şairin elinin yaralı olduğu falan şeklinde ifade etmiş olduğunu sonradan öğrenmiştik. Anadolumuzun (EL) sözüyle YABANCI yı anlatmak istediğini bilirdik de üstelik.
Ben doğrusunu yazmış ve şairin, kendisini GURBET te bir yabancı gibi hissettiğini söylemiş
olduğu hakkında birşeyler yazmıştım…Galiba bu imtihana bakalorya da deniliyordu. Yıl 1947-
1948 olabilir…Tam da KEMALETTİN KAMU ‘nun RAHMET-İ RAHMAN’a kavuşmuş olduğu
tarih olabilir. Nurda yatsın…Pek çok sanatçımızın okuduğu değerli bir güfte olarak hep hatırlıyorum/uz…