Görün Taşpınarını, Şenaçık, Sanki YıldıznazarıBulutlardan aşağı beslemiş delikanlılığını iyi ruhlar
Kayalıklar ortası çalılıkta
Körpegenç oynuyor buluttan dışarı
Kaya taşların üzerine, şahlanıyor yine gökyüzüne
Doruklar patikalarından rengarenk çakılları kovalıyor
Ve er lider tekmeleriyle kardeş pınarlarını koparıyor
Beraberinde ileriye
Aşağıda derede adım atmalarının altında
Çiçekler oluşuyor, ve çayır yaşıyor nefesiyle
Ancak onu ne gölgederesi, ne de bitkiler durduruyor
Dizlerine dolananlar, aşk bakışlarıyla onu okşayanlar
Ovaya dalıyor koşuşu yılansarılımsı
Irmaklar sırnaşıyor cana yakın
Aha varıyor o ovaya, gümüşe alışıklı
Ve ova onunla birlikte dikkat çekiyor
Ve ovanın akan nehirleri ve dağlardan inen çınarlar
Ona coşuyor ve ünlüyorlar
Kardeş! Kardeş, kardeşleri al git, al da git ihtiyar babana
İlelebet okyanusa, apaçık kollarıyla bizleri bekleyen
Ah! Nafile açılan, özleyenlerini kucaklamaya
Çünkü yiyor bizi bu ıssız çölde hasetli kum
Güneş yukarda kanımızdan emiyor
Bir tepe bizi gölcüğe köstekliyor
Kardeş, kardeşleri ovadan al, ağlardaki kardeşleri de al al, al da git babana
Hadi hepiniz gelin! ve işte büyüyor o şimdi daha fevkalade, en yakın kuşak
Hükümdarı yukarıya kaldırıyor! Ve yuvarlanan utkuyla
Ülkelere ad veriyor, şehirler ayaklarının altında gerçekleşiyor
Durdurulamadan çağlıyor devamlı
Kulelerin alev doruklarını, mermer ocaklarını
kendisiyle dopdolu alemi geride bırakıyor
Sedir binaları yüklüyor saten kocaman omuzlarına hızla
Şanlanıyor gövdesinin üstünden bin bir bayrak havalarda
Görkemliliğinin kanıtları
Ve böylece sırtlıyor kardeşlerini, definelerini, evlatlarını
Bekleyen yaratana sefa köpürerek yüreğine.
Johann Wolfgang Von Goethe