Johann Wolfgang Von Goethe Mutluluk ve Rüya

Sen ikimizi rüyada çok gördün
Beraber mihraba erdiğimiz gün
Kendini gelin, beni de damat
Uyanırken onca aldım ağzından
Beklenmedik andı işte o zaman
Alabilindiğince öpücük, vuslat
En içten mutluluk, duyduğumuz tin
Kösnüsü kimi aşırı engin saatlerin
İçlerinde basiretle uçtu gitti sanki
Neye yarar, tadını çıkarsam da şimdilerde
Öyle kor zevkler kaçar ki kimi düşlerde
Bütün neşeler yalnız tek bir buse gibi.
Johann Wolfgang Von Goethe

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir