William Shakespeare Sone 22 Şiiri

Yaşlısın deseler de bana, inanmam aynalara
Gençlik ve sen aynı yaştasınız ya
Ama zamanın yol yol izler açtığını görürüm de sende
Anlarım, er geç bana da gelip çatacak ölüm
Seni baştan ayağa saran şu güzellik var ya
Yüreğimin en gösterişli örtüsü de o işte benim
Göğsünde yaşadıkça yüreğim, yüreğinse ben de arttıkça

Kim der ki, nasıl diyebilir ki, senden yaşlıyım
Yeni doğmuş yavruyu sakınır gibi ebesi
Taşıdığım yüreğin üstüne ben nasıl titreyeceksem
Nasıl sakınacaksam kendimi, kendim için değil, senin için
Öyle sakin işte sen de kendini, ey sevdiğim
Geri gelir sanma yüreğin, benim yüreğim öldükten sonra
Bana vermiştin onu, unutma, geri almamak üzere bir daha.
William Shakespeare

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir