zihinsel süreçlerim
örülü bir ağ oluşturdu kafatasımda
şüpheli bakışlar mesken edinmişti gözlerimi
duygularım ortası görülmeyen bir köprüydü
ve ben o köprünün ortasındaydım
düşüyordum mantıksız serüvenlerin yaşandığı şehirlere
anladım
ne bu şehir nede başkası
dindiremezdi sahile vuran dalgalarımı
gözlerim duvarlara bakardı her gece
gölgesinde soğukluğu barındıran
çıplak duvarlara
bir çivi al derdi ellerim
çak duvarların alnına
anlatsın duvarlar tüm duyduklarını
duygularım hisleri olmayan bir adamdı
ve ben o adamın ta kendisiydim. Ahmet Çıklaşahin
zihinsel süreçlerim