Ziya Osman Saba Geçen Zaman Şiiri

Hiç olmazsa unutmamak isterdim
Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar
Yalnız bırakmayın beni hatıralar
Az yanımda kal çocukluğum
Temiz yürekli uysal çocukluğum
Ah, ümit dolu gençliğim
İlk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgim
-Doğdugum ev. Rahatlıyacak içim duysam
Bir tek kapının sesini

Arıyorum aklımda bir ninni bestesini
Böyle uzaklaşmayın benden, yasadığım günler
Güneş, getir bir bayram sabahını
Açılın açılın tekrar
Çocuk dizlerimdeki yaralar
Hepiniz benimsiniz
Mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar
Yalnız hatırlamak hatirlamak istiyorum
Nerde kaldı sevgilim, seni ilk öptüğüm gün
Rengine doymadığım o sema
Ahengine kanmadığım ırmak
Bırakıp her şeyi nereye gidiyorum
Neler geçmişti aklımdan
Nedendi ağladığım, nedendi güldüğüm
Ah nasıldı yaşamak

Ziya Osman Saba

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir