Gurbet elde bir hal geldi başıma
Ağlama gözlerim Mevlam kerimdir
Derman arar iken derde düş oldum
Ağlama gözlerim Mevlam kerimdir
Huma kuşu yere düştü ölmedi
Dünya Sultan Süleyman’a kalmadı
Dedim yare gidem nasip olmadı
Ağlama gözlerim Mevlam kerimdir
Kağıda yazılmış ufak yazılar
Anadan ayrılmış körpe kuzular
Derdi olan yüreğinden sızılar
Ağlama gözlerim Mevlam kerimdir
Kağıt yok ki yazam yare gönderem
Ya ben ahvalimi kime bildirem
Can tatlıdır vuram kendim öldürem
Ağlama gözlerim Mevlam kerimdir
Abdal Pir Sultan’ım böyle buyurdu
Ayrılık gömleğim biçti geyirdi
Ben ayrılmaz idim felek ayırdı
Ağlama gözlerim Mevlam kerimdir. Pir Sultan Abdal