Ahmed Arif Otuz Üç Kurşun Şiiri

Bu dağ Mengene dağıdır
Tanyeri atanda Van’da
Bu dağ Nemrut yavrusudur
Tanyeri atanda Nemruda karşı
Bir yanın çığ tutar, Kafkas ufkudur
Bir yanın seccade Acem mülküdür
Doruklarda buzulların salkımı
Firari güvercinler su başlarında
Ve karaca sürüsü Keklik takımı
Yiğitlik inkar gelinmez
Tek’e tek doğüşte yenilmediler

Devamını Oku

Ahmed Arif Suskun İsimli Şiiri

Sus, kimseler duymasın
Duymasın, ölürüm ha
Aymışam yarı gece
Seni bulmuşam sonra
Seni, kaburgamın altın parçası
Seni, dişlerinde elma kokusu
Bir daha hangi ana doğurur bizi
Ruhum. Mısra çekiyorum haberin olsun
Çarşıların en küçük meyhanesi bu
Saçları yüzümde kardeş, çocuksu

Devamını Oku

Ahmed Arif Hasretinden Prangalar Eskittim

Seni anlatabilmek sen
İyi çocuklara, kahramanlara
Seni anlatabilmek seni
Namussuza, halden bilmeze
Kahpe yalana
Ard arda kaç zemheri
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül gürül akan bir dünya
Bir ben uyumadım

Devamını Oku

Ahmed Arif Ay Karanlık İsimli Şiiri

Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık…

Devamını Oku