Hoca Ahmet Yesevi Divanı Hikmet’den

hoca ahmet yeseviVah ne yazık, sevgi kadehini içmeden,
Çoluk çocuk, ev barktan tam geçmeden
Suç ve isyan düğümünü burada çözmeden
Şeytan galip, can verirken de şaştım ben işte
İmanıma çengel vurup kıldı gamlı,
Mürşid-i kamil Hazır ol! deyip saçtı koku
Lanetli şeytan benden kaçıp korkusuz gitti kirli
Allah’a hamd olsun, iman nuru açtım ben işte
Hoca Ahmet Yesevi
Divanı Hikmet
1. Hikmet
 

Hoca Ahmet Yesevi Divanı Hikmet’den

hoca ahmet yeseviGönlüm katı, dilim acı, özüm zalim
Kur’an okuyup amel kılmıyor sahte alim
Garip canımı harcayayım, yoktur malım
Haktan korkup ateşe düşmeden piştim ben işte
Altmış üçe yaşım ulaştı, geçtim gafil
Hakk emrini sıkı tutmadım, kendim cahil
Oruç, namaz kazaya bırakıp oldum ergin
Kötüyü izleyip iyilerden geçtim ben işte
Hoca Ahmet Yesevi
Divanı Hikmet
1. Hikmet

Hoca Ahmet Yesevi Divan-ı Hikmet

hoca ahmet yeseviNerde görsen gönlü kırık, merhem ol
Öyle mazlum yolda kalsa, yoldaşı ol
Mahşer günü dergahına yakın ol
Ben benlik güden kişilerden kaçtım ben işte.
Garip, fakir, yetimleri Rasul sordu
O gece Mirac’a çıkıp Hakk cemalini gördü
Geri gelip indiğinde fakirlerin halini sordu
Gariplerin izini arayıp indim ben işte.

Hoca Ahmet Yesevi
Divan-ı Hikmet
I. Hikmet