Aleksandr Sergeyeviç Puşkin Şair’e Şiiri

puşkinEy şair! Değer verme sevgisine sen halkın
Tez geçer gürültüsü zafer övgülerinin
Aptalın yargısına, soğuk kalabalığın
Gülüşüne de boş ver, aldırışsız ol, sakin
Sen çarsın: Yalnız yaşa. Yürü özgür yolunda
Özgür akıl nereye götürüyorsa seni
Yetiştir emeğinin sevgili meyvesini
Ödül beklemeksizin soylu çabalarına Devamını Oku

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin Severdim Sizi

Severdim sizi Bu Aşk’tı belki
Benimleydin tamamen sevgin içimde sönmedi
Endişelendirmesin bu sevgim sizi artık
İstemem hiç bir şeyden üzülmenizi
Severdim sizi, çaresizce lal olmuş dilim
Bazen üzgün, kıskanç çoğu zamanda çekimserim
Öyle içten bir sevgi ki olabildiğine hassas ve tarifsiz
Dilerim Tanrıdan
Versin size sevginin tükenmezini tükenmezini.
Aleksandr Sergeyeviç Puşkin

Aleksandr Sergeyeviç Puşkin Bulut Şiiri

Dinmiş tufanın son bulutu
Bir sen gezinirsin açık mavi gökte
Senindir, kimsesiz, neşesiz gölge
Sevinç dolu günü, bir tek sen üzersin
Az önce çepeçevrede sarmıştın gökyüzünü,
Şimşek de seni sarıverdi dehşetle
Sen ise saçtın gizemli gürlemeni
Ve açgözlü toprağa yağmur içirdin
Yeter, defol! İşin bitti artık Devamını Oku