biz bu kentlere sığdık da
bu kentler bize sığmadı Asiya
ve bir çığlık gibi günlerin çarmıhında
arttıkça yalnız, sustukça silik
ay ışığı gölgeleri büyüttü,
son kuşlar da vuruldular dağlarda
yakamozları söndü sahillerin, ışıkları evlerin
çağın vebalı gövdesinde
bir hayalet gibi gölgemizde yalnızlık
kaldık
kırık bardaklar gibi,
Aşk ve Son…Sanki bu iki sözcük birbirine derinden ve içtenlikle bağlılar. Birbirini nasıl tamamlıyorlar. Aşk insanın var oluş amacı ve insanı diğer varlıklardan ayıran en büyük olgu, duygu, düşünce ya da şey. Şey diyorum çünkü aşkı anlamlandırmak başlı başına bir hata. Aşkı anlamlandırmak aşkı sınırlandırmak demek. Oysa aşka sınırda konulmaz hudutta.
biz bu kentlere sığdık da