Sen gülünce güller açar, Gülpembe
Bülbüller seni söyler, biz dinlerdik, Gülpembe
Sen gelince bahar gelir, Gülpembe
Dereler seni çağlar, sevinirdik, Gülpembe
Güz yağmurlarıyla bir gün göçtün gittin
İnanamadık, Gülpembe
Bizim iller sessiz
Bin cefalar etsen almam üstüme
Gayet şirin geldi dillerin dostum
Varıp yad ellere meyil verirsen
Kış ola bağlana yolların dostum
İlahi onmaya yardan ayıran
Bahçede bülbüller ötüyor uyan
Kula gölge olsa Allah’a ayan
Senden ayrılalı gülmedim dostum
Pir Sultan Abdal’ım gülüm dermişler
Bu şirin canıma nasıl kıymışlar
İster isem dünya malın vermişler
Sensiz dünya malın neylerim dostum. Pir Sultan Abdal
Sen gülünce güller açar, Gülpembe
