Can verme sakın aşka aşk afeti candır
Aşk afeti can olduğu meşhuru cihandır
Sakın isteme sevdayı gam aşkta her an
Kim istedi sevdayı gamlı aşk ziyandır
Her ebrulu güzel elinde bir hançeri honriz
Her zülfü siyah yanında bir zehirli yılandır
Yahşi görünür yüzleri güzellerin emma
Yahşi nazar ettikte sevdaları yamandır
Aşk içre azap olduğu bilirem kim
Her kimseki aşıktır işi ahü figandır
Yadetme güzel gözlülerin merdümi çeşmin
Merdüm deyip aldanma kim içtikleri kandır
Gel derse Fuzuli ki güzellerde vefa var
Aldanma ki şair sözü elbette yalandır.
Fuzuli
Ey nazlı nazlı yürüyen selvi
Hazan rüzgarı sana değmesin
Ey cihanın gözbebeği
Kem göz senden uzak olsun
Sen göklerin de canısın, yerin de
Canına, rahmetten, rahattan başka bir şey dokunmasın. Mevlana
Bir kişi özünde ikilik olsa
Hakk’ın didarını görmez billahi
Hor bakarsa evliyanın yoluna
Eli bir gerçeğe ermez billahi
Cihanı seyahat edip gezerse
Doksan bin kelamı okur yazarsa
Sözü bilen kişinin
Yüzünü ak ede bir söz
Sözü pişirip diyenin
İşini sağ ede bir söz
Söz ola kese savaşı
Söz ola kestire başı
Söz ola ağulu aşı
Yağ ile bal ede bir söz
Kişi bile söz demini
Demeye sözün kemini
Bu cihan cehennemini
Sekiz cennet ede bir söz
Yunus şimdi söz yatından
Söyle sözü gayetinden
Pek sakın o şah katından
Seni ırak ede bir söz. Yunus Emre
Can verme sakın aşka aşk afeti candır
