Can verme sakın aşka aşk afeti candır
Aşk afeti can olduğu meşhuru cihandır
Sakın isteme sevdayı gam aşkta her an
Kim istedi sevdayı gamlı aşk ziyandır
Her ebrulu güzel elinde bir hançeri honriz
Her zülfü siyah yanında bir zehirli yılandır
Yahşi görünür yüzleri güzellerin emma
Yahşi nazar ettikte sevdaları yamandır
Aşk içre azap olduğu bilirem kim
Her kimseki aşıktır işi ahü figandır
Yadetme güzel gözlülerin merdümi çeşmin
Merdüm deyip aldanma kim içtikleri kandır
Gel derse Fuzuli ki güzellerde vefa var
Aldanma ki şair sözü elbette yalandır.
Fuzuli
Mende Mecnun’dan füzun aşıklık istidadı var
Aşık-i sadık menem Mecnun’un ancak adı var
N’ola kan tökmekde mahir ola çeşmüm merdümü
Nutfe-i kabildürür gamzen kimi üstadı var
Kıl tefahur kim senün her var men tek aşıkun
Leyli’nin Mecnun’u Şirin’ün eger Ferhad’ı var
Ehl-i temkinem meni benzetme ey gül bülbüle
Derde yoh sabrı anun her lahza min feryadı var
Öyle bed-halem ki ahvalüm görende şad olur
Her kimün kim devr cevrinden dil-i na-şadı var
Gezme ey gönlüm kuşu gafil feza-yı ışkda
Can verme sakın aşka aşk afeti candır