Bir beyaz kağıt gibi ol, yada gökyüzünde, semadaArşında üstünde beyaz bir melek gibi ol
Hiç işlenmemiş bir günah gibi ol
Doğmamış bir insan gibi doğ bu acımasız dünyaya
Doğ ki sen dünya için değil dünya senin için dönsün
Söylenmemiş bir yalan gibi ol düşmesin dilinden
Dökülmesin kalbine tekbir hece
Ya ateş kadar kırmızı ol
Yansın seninle kalbindeki gök kuşağı
Veya bir su ol bırak bulsun kendi yatağını
Öyle bir tövbe ol ki mabet diye kapansın melekler
Açılsın arştan gönül kapısı
Ve öyle bir sevgi ol ki sevmek için sevilmeye muhtaç olma
Bir taş ol ki parmaklıklar kur içine müebbet ceza ver sevgiline
Öyle bir gözyaşı ol ki her damlası can olup cananı bulsun
Ona pınar olup onunla boğulsun
Öyle biri ol ki aşkım kendin olsun sadece sen.
Victor Hugo