Derdim: yeter, sakin ol, dinlen biraz artık Akşam olsa diyordun, işte oldu akşam Siyah örtülere sardı şehri karanlık Kimine huzur iner gökten kimine gam Bırak, şehrin iğrenç kalabalığı gitsin Yesin kamçısını hazzın sefil cümbüşte Toplasın acı meyvesini nedametin Sen gel, derdim, ver elini bana, gel şöyle
Soluyorsunuz, hoş güller,
Sevdam sizi taşımadı;
Açılın, ah! şu Umutsuza,
Ruhumu gam sardı.
Yasla anıyorum o günleri,
Ben, Melek, sana aşık,
Gizemli ilk Goncan teselli,
Eren bahçemde alışık.
Tüm çiçekleri, tüm meyveleri
Ayağına taşıdığımda,
Derdim: yeter, sakin ol, dinlen biraz artık