Ekmek, Şarap, Sen ve Ben
Asıl adı Mehmet İhsan Yüce 1991 yılında vefat ettiğinde, Can Yücel, Salacak’taki cenaze evinde düzenlenen ufak anma törenine katılır. Sonrasında, kendisini Üsküdar’a götürmesi için Yusuf Ekşi’ye ricada bulunur. Yusuf Ekşi, Can Baba’nın ricasını kabul eder. Ama Can Baba’ya neden mezarlığa gelmediğini sorar. Can Yücel, sararmış bıyıklarını ve sakallarını okşayarak ona cevap verir o tok sesiyle: “İnsan arkadaşını hiç gömebilir mi yahu?”
İhsan Yüce, Türk sineması ve tiyatrosunun en önemli figürlerinden biridir. 1929 yılında Elazığ’da doğan Yüce, genç yaşta sanata ilgi duymaya başlamış ve tiyatro ile sinemaya adım atmıştır. Dağıstan göçmeni Kafkas bir ailede 7 kardeşin üçüncüsü olarak doğmuştur. İzmir Atatürk Lisesi ve İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi’nde okumuştur. Bir süre özel şirketlerde muhasebecilik yapmış. Sanat yaşamına ise 1952’de İzmir’de Halk ve Çocuk Tiyatrosu’nda başlamıştır. Bir sezonluk ömrü olan Bizim Tiyatro’yu kurmuştur. 1965-1966 arasında Lale Oraloğlu Tiyatrosu’nda çalışmıştır. 1968 yılında üç arkadaşı ile birlikte Ankara Drama Tiyatrosu’nu kurmuştur. Bu tiyatroda Suç ve Ceza ile Sahne Işıkları isimli oyunları sahnelemiştir. Gen-Ar, Arena ve Direklerarası Tiyatrolarında çalışmalarını sürdürmüştür. Yüce beyaz perdede 150’den fazla filmde yer almış ve 56 filmin senaryosunu yazmıştır. Devamını Oku