günlerdir kapımı kimseler çalmıyor
göğsümden içeri yokluğun sızıyor
bir demlik çayım var
tütünüm de geçiyor
duvarlara yazdığım her cümle ağlıyor
evlerin ışıkları tek tek sönüyor
bu ev bu nağmeler peşimi bırakmıyor
geceler kara tren
geceler
yüklüyor bana seni
geceler
Gözüm yolda gönlüm darda
Ya kendin gel yada haber yolla
Gözüm yolda gönlüm darda
Ya kendin gel yada haber yolla
Duyarım yazmışsın iki satır mektup
Vermişsin trene halini unutup
Duyarım yazmışsın iki satır mektup
Vermişsin trene halini unutup
Kara tren gecikir belki hiç gelmez
günlerdir kapımı kimseler çalmıyor