Akça kızlar göç eyledi yurdundan
Koç yiğitler deli oldu derdinden
Gün öğle sonu da belin ardından
Saydım altı güzel indi pınara
Üçü uzun boylu, kaşların süzer
Üçü orta boylu, zülfünü dizer
Dinleyin ağalar, size söyleyim
Arş u Kürsü gider yolun var dağlar
Kar ardıçlı, kamalaklı yüceler
Selvili, söğütlü yerin var, dağlar
Ahır Dağı’ndan gör Maraş Bağını
Engirek’te derler ilin çoğunu
Bayra’dan, Bertiz’den Konur Dağı’nı
Göksun güzel derler, ilin var, dağlar
Çıktım seyreyledim Niğde’yi Bor’u
Acep gezsem mavi donlum var m’ola
Güzeller durağı Tokat, Engürü
Acep gezsem mavi donlum var m’ola
Hey geri de deli gönül hey geri
Adana, İlbeyli, Göksun, Tekir’i
Otuz iki sancak, Diyarbekir’i
Acep gezsem mavi donlum var m’ola
Çukurova bayramlığın giyerken
Çıplaklığın üzerinden soyarken
Şubat ayı kış yelini kovarken
Cennet dense sana yakışır dağlar
Ağacımız yapraklarla donanır
Taşlarımız bir birliğe inanır
Hep çiçekler bağrınızda gönenir
Pınarınız çağlar, akışır dağlar
Aşam dedim, karlı dağlar başından
Yüce dağlar koç yiğide dag m’olur
Ağrır bedenim, sızlar yaralarım
Bu yarayı ceken yigit sag m’olur
Sıra sıra dikemedim söğüdü
Ben başıma veremedim ögüdü
Elleri göğsünde görün yigidi
Yigit mağrur gezmek ile bey m’olur
Bana kara diyen dilber
Gözlerin kara değil mi
Yüzünü sevdiren gelin
Kaşların kara değil mi
Boyun uzun belin ince
Yanakların olmuş konca
Salıverirsin kolunca
Beliğin ince değil mi
Arzularım kaldı bir Arap atta
Koyma kadir Mevla’m gamda firkatta
Düğünde bayramda ağır ziynette
Anar mı ola emmi dayı il bizi
Getir oğlan ben geyeyim postumu
Kimse bilmez garazımı kastımı
Gurbet ilde koydum geldim dostumu
Geri dönsem kınar m’ola il bizi
Dost elinden içtim içtim mat oldum
Kahpe felek güldü ben de şad oldum
Ağacın eyisi özünden olur
Yiğidin eyisi sözünden olur
İl için ağlayan gözünden olur
Ağlama hey gözü yaşın sevdiğim
Yavrı keklik gibi kaynar eğlenir
Mis kokulu yağlar ile yağlanır
Sabah akşam türlü yazma bağlanır
Eğip geçer yeşil başın sevdiğim
Karacaoğlan der ki hoşça salınsın
Dursun yol üstünde bacı alınsın
Çözüver düğmeni göğsün görünsün
Nokta nokta benli döşün sevdiğim. Karacaoğlan
Ala gözlüm ben bu ilden gidersem
Zülfü perişanım kal melil melil
Kerem et aklından çıkarma beni
Ağla gözyaşını sil melil melil
Yeğin ey sevdiğim sen seni düzet
Karayı bağlada, beyazı çöz at
Doldur ver badeyi bir daha uzat
Ayrılık şerbetin ver melil melil
Elvan çiçeklerden sokma başına
Kudret kalemini çekme kaşına
Seherden uğradım dostun köyüne
