Mehtap Karakaya Yalnızlık Bile Oydu Bu Gece

Karanlık sularda ruhumun gölgesi
Baktıkça boğuyor, bakmasam ziyan
Çektikçe çekiyorum ateş nefesi
Çekmesem ölürüm, yanıyorsa yan
Bir an huzur buluyorum dinginliğinde
Bir anda bakıyorum her yerim viran
Yüreğimin acı veren sessizliğinde
Anlamıyorum ne yok, nedir var olan
Hiç olasım geliyor hep olmak için
Uğultusu boğuyor karanlık gecelerin
Neden düşünüyorum varlık niçin
Ölüyor doğuyorum dostlar sevinin
İçime hasretin tortusu düştü Devamını Oku