Bir an sevinç duyarken, korkuyorum sonra hemen
Haydut yıllar çalar götürür diye hazinemi
Bir an, başbaşa kalmaktan öte bir şey istemezken
Sonra diyorum ki, alem niye görmesin sevincimi
Bazan, sana baka baka kendime çektiğim ziyafetle
Doydum sanırken, bir bakışın açlığıyla ölüyorum sonra
Senin bana verdiğin ya da verebileceğinden öte
Ne bir şeyden zevk alıyorum, ne de çabalıyorum almaya
İşte böyle, her gün hem açlıktan ölüyor, hem tıkanıyorum
Ya oburca her şeyi yiyorum, ya da hiçbir şeye dokunmuyorum. William Shakespeare
Artmasını isteriz en güzel varlıkların
Güzelliğin gül yüzü solmasın diye asla
Bir güzel, yaşlanıp da göçünce bugün yarın
Anısı yaşar yine körpecik yavrusuyla
Ama can yoldaşındır kendi parlak gözlerin
Kendi ateşin besler ruhunun alevini
Kıtlığa çevirirsin bolluğunu her yerin
Kendi düşmanın gibi, ezersin can evini
Bir an sevinç duyarken, korkuyorum sonra hemen