bu sözcükleri kanımla yarattım
evet, acılarımla yarattım bu sözcükleri
anlıyorum sizi dostlar, her şeyi anlıyorum
benim olmayan sözcükler girdi araya
anlıyorum sizi dostlar
havalanmak istiyormuşum gibi
kuşların kanatları, bütün kanatlar
imdadıma yetişti
işte benim olmayan bu sözcükler
ruhumun bu karanlık esrikliğini kurtarmaya geldi
şafak
sıkıntı düğümlerini boğazımda hiç
bu kadar sıkmadı sanki
Etiket: Pablo Neruda
Pablo Neruda Son İsimli Şiiri
Pablo Neruda Bu Akşam En Hüzünlü Şiir
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Şöyle diyebilirim: gece yıldızla dolu
Ve yıldızlar, masmavi titreşiyor uzakta
Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara
Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece
Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında
Sevdi beni o ben de bir ara onu sevdim
O durgun, iri gözler sevilmez miydi ama
Şöyle diyebilirim: gece yıldızla dolu
Ve yıldızlar, masmavi titreşiyor uzakta
Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı
Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara
Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece
Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında
Sevdi beni o ben de bir ara onu sevdim
O durgun, iri gözler sevilmez miydi ama
Pablo Neruda’nın Unutmak Yok Şiiri
Bunca zamandır nerede olduğumu soracak olursan
“Oldu bir şeyler” demeliyim
oturmalıyım bir taşa
kararan dünyada,
kendini yemiş bitirmiş bir nehirde
Korumasını bilmiyorum yitirdiklerini kuşların
Geride bıraktığım denizi
ya da çığlığını kız kardeşimin
Nedir bu toprağın zenginliği? Devamını Oku
“Oldu bir şeyler” demeliyim
oturmalıyım bir taşa
kararan dünyada,
kendini yemiş bitirmiş bir nehirde
Korumasını bilmiyorum yitirdiklerini kuşların
Geride bıraktığım denizi
ya da çığlığını kız kardeşimin
Nedir bu toprağın zenginliği? Devamını Oku
Pablo Neruda Atlar İsimli Şiiri
Pencereden atları gördüm
Berlin’deydim, kıştı Işık
Işıksızdı, gökyüzü yoktu gökyüzünde
Havanın aklığı ıslak bir ekmek gibi
Ve penceremden boş bir sirk
Kışın dişleriyle kemirilmiş
Ansızın bir adamın yedeğinde
On at göründü sislerin içinden
Çıkarken titremediler, ateş gibi
O saate kadar bomboş olan
Evreni doldurdular gözlerimde
Berlin’deydim, kıştı Işık
Işıksızdı, gökyüzü yoktu gökyüzünde
Havanın aklığı ıslak bir ekmek gibi
Ve penceremden boş bir sirk
Kışın dişleriyle kemirilmiş
Ansızın bir adamın yedeğinde
On at göründü sislerin içinden
Çıkarken titremediler, ateş gibi
O saate kadar bomboş olan
Evreni doldurdular gözlerimde
Pablo Neruda Buğdayın Türküsü
Halkım ben, parmakla sayılmayan
Sesimde pırıl pırıl bir güç var
Karanlıkta boy atmaya
Sessizliği aşmaya yarayan
Ölü, yiğit, gölge ve buz, ne varsa
Tohuma dururlar yeniden
Ve halk, toprağa gömülü
Tohuma durur bir yerde
Buğday nasıl filizini sürer de
Çıkarsa toprağın üstüne
Güzelim kızıl elleriyle
Sessizliği burgu gibi deler de
Biz halkız, yeniden doğarız ölümlerde
Pablo Neruda
Sesimde pırıl pırıl bir güç var
Karanlıkta boy atmaya
Sessizliği aşmaya yarayan
Ölü, yiğit, gölge ve buz, ne varsa
Tohuma dururlar yeniden
Ve halk, toprağa gömülü
Tohuma durur bir yerde
Buğday nasıl filizini sürer de
Çıkarsa toprağın üstüne
Güzelim kızıl elleriyle
Sessizliği burgu gibi deler de
Biz halkız, yeniden doğarız ölümlerde
Pablo Neruda
Pablo Neruda Gece Hakkında Söz
Pablo Neruda Gemi İsimli Şiiri
Yolculuk ücretini verdikse bu dünyada, neden
Neden bırakmıyorlar bizi oturalım, yemek yiyelim
Bulutlara bakmak istiyoruz
Güneşte yanmak, tuz koklamak
Kimseyi tedirgin etmek gelmiyor içimizden
Neden edelim zaten, biz birer yolcusuyuz sadece
Gidiyoruz, zamanı da götürüyoruz bizimle
Deniz geçiyor yanımızdan, üstünde bir gül var
Gölgede gidiyor dünya, aydınlıkta
Siz de gelin bizim gibi, biz yolcular
Sizi tedirgin eden ne
Neden öfkeyle vuruyorsunuz
Neden bırakmıyorlar bizi oturalım, yemek yiyelim
Bulutlara bakmak istiyoruz
Güneşte yanmak, tuz koklamak
Kimseyi tedirgin etmek gelmiyor içimizden
Neden edelim zaten, biz birer yolcusuyuz sadece
Gidiyoruz, zamanı da götürüyoruz bizimle
Deniz geçiyor yanımızdan, üstünde bir gül var
Gölgede gidiyor dünya, aydınlıkta
Siz de gelin bizim gibi, biz yolcular
Sizi tedirgin eden ne
Neden öfkeyle vuruyorsunuz
Pablo Neruda Konuşmak Hakkında Söz
Pablo Neruda Aşk İsimli Şiiri
Bunca gün, ah, bunca gün
görmeyi seni böyle kırılgan, böyle yakın
nasıl öderim, neyle öderim
Uyandı kana susamış
ilkbaharı koruların
çıkıyor tilkiler inlerinden
çiylerini içiyor yılanlar
ve ben gidiyorum seninle yapraklarda
çamlar ve sessizlik arasında
sorararak kendime nasıl, ne zaman
ödeyeceğim diye şu bahtımı
Bütün gördüklerim içinde
görmeyi seni böyle kırılgan, böyle yakın
nasıl öderim, neyle öderim
Uyandı kana susamış
ilkbaharı koruların
çıkıyor tilkiler inlerinden
çiylerini içiyor yılanlar
ve ben gidiyorum seninle yapraklarda
çamlar ve sessizlik arasında
sorararak kendime nasıl, ne zaman
ödeyeceğim diye şu bahtımı
Bütün gördüklerim içinde
Pablo Neruda Asma Çubuğu ve Rüzgar
Pablo Neruda Ölüm İsimli Şiiri
Dünyaya birçok kez gelmişim
Yok rolmuş yıldızların dibinden
Ellerimde tuttuğum
Ölümsüzlük bağlarını dokuyarak
Şimdi öleceğim yeniden
Vücudumu örten toprağa sarınarak
Ne papazların sattığı
Gökyüzünden bir parça aldım
Ne de tembel zenginler için Metafizikçilerin
Düzüp koştuğu, karanlıklardan
Ölüm içinde yoksullarla bir olmak istiyorum Devamını Oku