Doruktan senin için kopardım bu çiçeği
O sarp bayırdan hani, suya iner eteği
Kartalın bildiği yalnız ve yaklaşabildiği
Sessizce serpilmişti kayanın çatlağında
Gölgeler yıkıyordu burnun sağrılarını
Açıkça görüyordum bir yengi alanında
Nasıl kızıl ve parlak bir utku anıtı
Olanca görkemiyle bir anda kurulursa
İşte tıpkı öylece
Güneşin gömülüp gittiği yerde gece
Bulutlardan bir taç yapıyordu kendine
Yelkenliler bir bir erirken uzakta
İşidün ey ulular
Ahır zamanolusar
Sağ müslüman seyrekdür
Ol da güman olusar
Danışman okur tutmaz
Derviş yolun gözetmez
Bu halk öğüt işitmez
Ne sarp zaman olısar
Gitti beyler mürveti
Binmişler birer atı
Yediğü yoksul eti
İçtiğü kan olısar
Ne acayip sergüzeştler
Bağrım dolu serzenişler
Durmaz akar kanlı yaşlar
Aksa gerek şimden gerü. Yunus Emre
Doruktan senin için kopardım bu çiçeği