Padişahın biri bir gün bir şeyhe:– Benden bir şey dile. demiş.Şeyh cevap vermiş:– Ey padişah! Bana bunu söylemekten hiç utanmıyor musun? Hele biraz daha yüksel de bana öyle konuş. Benim iki kölem var. Onlar çok basit kimseler oldukları halde her gün sana hükmederler ve emrederler? demiş.Padişah bu sözlere çok kızmış.– Ey Şeyh! Bu sözlerin çok hatalı sözlerdir, kim bana emredebilir, ben koskoca padişahım, o dediğin kişiler kimlerdir, çabuk söyle! demiş.Şeyh padişaha gülerek cevap vermiş.– Sana emreden kölelerimden birinin ismi kızgınlık, diğerinin ki ise şehvettir. demiş.
Gafil bir adam bir şeyhin kapısına vardı, Şeytan’dan bir hayli şikayetçi oldu.– Şeytan beni yoldan çıkartıyor. Beni kandırıp dinimi, ahiretimi mahvediyor. dedi.Şeyh de ona dedi ki:– Ey genç adam, senden az önce şeytan gelmişti buraya. O da senden bıkmış, usanmış. Ona yaptığın zulümleri anlatıp şikayet ediyordu. Diyor ki:– Dünyanın hepsi benim malımdır. O benim malıma göz koymaya, kendi mülkümü elimden almaya çalışıyor. Ben de bu yüzden onun dinine saldırıyorum. Bana zararı olmayan, malıma göz dikmeyen adamla benim ne işim olsun ki!