Bülbül ne yatarsın bahar erişti Ulu sular göl olduğu zamandır Kat kat oldu gül yaprağa karıştı Gene bülbül kul olduğu zamandır Gene bahar oldu açıldı güller Figana başladı gene bülbüller Başka bir hal olup açtı sümbüller Aşıkların del’olduğu zamandır Gene bülbül bilir gülün halinden Yeter deli oldum yarin elinden Aşık aşıp gelir yaya belinden Yardan bize gel olduğu zamandır Gene geldi türlü baharlar bağlar
Tanrım; bu güzel yüze vermişsin emek
O sümbülü koklamak, saçın ellemek
Sonra da ona bakma, dersen, anlamı
Dolu kadehi ters tut, hiç dökme demek. Ömer Hayyam
Dinleyin ağalar, size söyleyim
Arş u Kürsü gider yolun var dağlar
Kar ardıçlı, kamalaklı yüceler
Selvili, söğütlü yerin var, dağlar
Ahır Dağı’ndan gör Maraş Bağını
Engirek’te derler ilin çoğunu
Bayra’dan, Bertiz’den Konur Dağı’nı
Göksun güzel derler, ilin var, dağlar
Bülbül ne yatarsın bahar erişti
