bir tavşan durdu da yoncalarla kıpır kıpır
çıngırak çiçekleri arasında, örümcek ağları içinde
doğru dua etti gökkuşağına
kayıplara mı karışacaktı
o dört başı mamur taşlar
ya çiçekler tam açmışken hem de
çöp içinde yüzen ana cadde boyunca kerevetler dizildi
minyatürlerdeki gibi yukarılara asılmış bir
denize doğru kaldırıldı, gemiler çekildi
Etiket: tufan şiirleri
Aleksandr Sergeyeviç Puşkin Bulut Şiiri
Dinmiş tufanın son bulutu
Bir sen gezinirsin açık mavi gökte
Senindir, kimsesiz, neşesiz gölge
Sevinç dolu günü, bir tek sen üzersin
Az önce çepeçevrede sarmıştın gökyüzünü,
Şimşek de seni sarıverdi dehşetle
Sen ise saçtın gizemli gürlemeni
Ve açgözlü toprağa yağmur içirdin
Yeter, defol! İşin bitti artık Devamını Oku