Kaçınılmaz felaketler karşısında sızlanmak, gülmek kadar aptalcadır.
William Shakespeare
William Shakespeare Felaket Hakkında Söz
Kaçınılmaz felaketler karşısında sızlanmak, gülmek kadar aptalcadır.
William Shakespeare
Etiket: William Shakespeare
Kaçınılmaz felaketler karşısında sızlanmak, gülmek kadar aptalcadır.
William Shakespeare
William Shakespeare Evlenmek Hakkında Söz
William Shakespeare
William Shakespeare Sone 29 Şiiri
bakışlarda küçümseyiş okuyorumyalnızım, bedbahtım, tesellisizim
gökler sağır, sesim boğuk
ve lanet okuyorum talihime
kıskançlıktan kuduruyorum
kiminin ikbalini
aczimden utanıyorum
hazlarım iğrendiriyor beni
William Shakespeare Sone 24 Şiiri
Güzelliğinin biçimini gönlümün levhasına çıkardıBedenime gelince, o da bu resmin çerçevesi oldu işte
Malum, resmin konumundan bilinir usta ressamın sanatı
Seni olduğu gibi yansıtan resim nerde diyorsan
Ressamın içine bakıp hünerini orda görmelisin
Camlarının parlaklığını senin gözlerinden alan
Göğsümdeki sergide asılı resme ulaşmalısın
William Shakespeare Sone 23 Şiiri
Rolünü şaşıran kötü bir oyuncu misaliYa da azdıkça içine sığmayan öfkesi taşıp
Kendi yüreğini zayıf düşüren çılgın biri gibi
Unutuyorum, kendime güvenim olmadığından mutlaka
Tam olarak söylemeyi aşk oyununun sözlerini
Ve aşkımın yükü öylesine ağır geliyor ki bana
Kendi aşkımın gücü karşısında eziliyorum sanki
O halde, ne demek istediğimi bakışlarım anlatsın
William Shakespeare Sone 22 Şiiri
Yaşlısın deseler de bana, inanmam aynalaraGençlik ve sen aynı yaştasınız ya
Ama zamanın yol yol izler açtığını görürüm de sende
Anlarım, er geç bana da gelip çatacak ölüm
Seni baştan ayağa saran şu güzellik var ya
Yüreğimin en gösterişli örtüsü de o işte benim
Göğsünde yaşadıkça yüreğim, yüreğinse ben de arttıkça
William Shakespeare Sone 15
düşünüyorum da, dünyada büyüyen ne varsabir an tutunabiliyor yetkinlik noktasında
şu koca sahnede sergilenen tüm oyunlarsa
gizliden gizliye hep yıldızların etkisinde
bakıyorumda, bitkiler gibi çoğalıyor insanlar
aynı gökten açılıyor ya da kapanıyor yolları
gençlikte kabarıyor, inişe geçince sönüyorlar
William Shakespeare Sone 5 Şiiri
Her gözün takıldığı o bir içim su yüzüÖzenle, incelikle yaratan şu saatler
Birer zalim olup da vurunca yaman gürzü
O eşsiz güzellikten kalmaz hiç bir hoş eser
Durmak bilmeyen zaman, yazı söküp götürür
Yok eder iğrenç kışın kucağına atarak
Özsu, ayazda donar, sağlam yapraklar çürür
Güzellik kar altında, her yöne çıplak, çorak
William Shakespeare Sone 4 Şiiri
savurgan güzel, nedir bu kendini harcamansenin mirasın olan güzellikleri böyle
doğa temelli vermez, ödünç verir her zaman
eli açık olana borç verir içtenlikle
böyle yanlış kullanmak olur mu güzel pinti
miras bırakman için sana bırakılanı
kar etmeyen tefeci bu koskoca serveti
William Shakespeare Sone 3 Şiiri
Aynaya bak da şunu gördüğün yüze söyleSıra gelmiştir artık bir taze yüz yapmana
Güzelliğini hemen yenilemezsen şöyle
Yeryüzü yoksun kalır, lanetlenir bir ana
Hiçbir güzel var mı ki el sürülmemiş rahmi
Senin sürdüğün çiftin ekinini tepecek
Sırf kendini sevmenin mezarını ister mi
Geleceği ahmakça durdurur mu bir erkek
William Shakespeare Sone 2 Şiiri
Kırk yılın kışı, güzel alnını kuşattı mıKapladı mı yüzünü derin çukurlar artık
Gençliğinin kibirli, süslü giyim kuşamı
Beş para etmez olur, hırpani yırtık pırtık
O zaman sorarlarsa güzelliğin nerdedir
Dinç ve şen günlerinin hazinesi ne oldu
Dersen yuvaların çökmüş şu gözlerdedir