Yunus Emre Çalap Okulu Şiiri

Yunus EmreSöylememek harcısı söylemeğin hasıdır
Söylemeğin harcısı gönüllerin pasıdır
Gönüllerin pasını gel sileyim der isen
Şol sözü söylegil kim sözün hülasasıdır
Kul’il hak-dedi Çalap sözü doğru diyene
Bu gün yalan söyleyen erte utanasıdır
Cümle yaratılmışa bir göz ile bakmayan
Şer’in evliyasıysa hakıykatte asidir
Şeriat haberini şerh ile aydam işit
Şeriat bir gemidir hakıykat deryasıdır

Devamını Oku

Yunus Emre Bir Gün Hakkında Şiir

Yunus EmreVaktinize hazır olun
Ecel varır gelir Birgün
Emanettir kuşa canın
Sahib vardır alır birgün
Nice bin kerre kaçarsın
Yedi deryalar geçersin
Pervaz vuruban kaçarsın
Ecel seni bulur birgün
İş bu meclise gelmeyen
Anıp nasihat almayan

Devamını Oku

Yunus Emre Yarab Bu Ne Derttir Şiiri

Yunus-EmreYarab bu ne derttir derman bulunmaz
Yar bu ne yaradır merhem bulunmaz
Benim garip gönlüm aşktan usanmaz
Varıp yare gider hiç geri dönmez
Aşık olan gönül aşktan usanmaz
Ahiret korkusun bir pula saymaz
Aşk pazarıdır bu canlar satılır
Satarsın bu canı hiç kimse almaz
Döne döne bin bir öğüt verirler Devamını Oku

Yunus Emre Yemen İllerinde Veysel Karani

Yunus EmreVeysel Karani’nin 555-560 tarihleri arasında Yemen’de bulunan Karen’de doğduğu tahmin edilmektedir. İslam dininde anne sevgisinin büyüklüğüyle anlamlandırılmış biridir. Veysel Karani babasını 4 yaşındayken kaybetmiştir. Deve çobanlığı yapmıştır. Hz. Peygamber döneminde yaşamasına rağmen annesine verdiği sözden dolayı, Peygamber Efendimiz’i göremediği için sahabeden sayılmaz. Peygamber Efendimiz, kendisine armağan olarak kendi hırkasını göndermiştir. Sıffin Savaşı sırasında, Hz. Ali’nin safında savaştı. 657 yılında vefat etmiştir. Naaşını almaya gelen 3 kabilenin taşıdığı tabutlarda da keramet göstererek göründüğü söylenir. 3 ayrı kabilenin yerleşim yerleri olan Yemen, Şam ve Siirt ilinin Baykan ilçesinde de bir türbesi vardır. Kendisine gönderilmiş olan Hırka-ı Şerif, İstanbul Fatih’teki Hırka-i Şerif Cami’nde, soyundan gelenlerin himayesi altındadır. Devamını Oku

Yunus Emre Yol İsimli Şiiri

Yunus EmreYar yüreğim yar, gör ki neler var
Bu halk içinde bize gülen var
Ko gülen gülsün, Hak bizim olsun
Gafil ne bilsin, Hakk’ı seven var
Bu yol uzaktır menzili çoktur
Geçidi yoktur derin sular var
Girdik bu yola aşk ile bile
Gurbetlik ile, bizi salan var
Her kim merdane gelsin meydane Devamını Oku

Yunus Emre Beni İrşad Eden Şiiri

Ağla gözüm ağla, gülmezem ayruk
Gönül dosta gider, gelmezem ayruk
Ne gam bunda bana, bin gez ölürsem
Anda ölüm olmaz, ölmezem ayruk
Yansın canım, yansın aşkın oduna
sAksın kanlı yaşım aksın, silmezem ayruk
Göyündüm aşk ile, ta kül olunca
Boyandım rengine, solmazam ayruk
Beni irşat eden mürşid-i kamil
Yeter, bir el almazam ayruk
Varlığım yokluğa denişmişem ben
Bugün, cana, başa kalmazam ayruk
Fenadan bekaya göç eyler olduk Devamını Oku

Yunus Emre Behey Kardaş Şiiri

Be hey kardaş Hakk’ı bulam mı dersin,
Hakk’a yarar amel işlemeyince.
Tarikat sırrına erem mi dersin,
Kamil mürşid sana söylemeyince.
Özenirsen gardaş, tevhide özen,
Tevhiddir nefsinin kal’asın bozan.
Hiç kendi kendine kaynar mı kazan?
Çevre yanın ateş eylemeyince.
Değme kişi gönül evin düzemez,
Hakk’ın taktirini kimse bozamaz.
Tarikat ummandır dalıp yüzemez,
Aşkın deryasını boylamayınca.
Aşkım galip geldi yüreğim harlar,
Aşık olan ar-ı namusu n’eyler.
Be hey Yunus sana söyleme derler
Ya ben öleyim mi söylemeyince.
Yunus Emre

Yunus Emre Bilmediler Şiiri

Hakikatin manasın şerh ile bilmediler,
Erenler bu dirliği riya dirilmediler.

Hakikat bir denizdir, şeriattır gemisi,
Çoklar gemiden çıkıp denize dalmadılar.

Bunlar geldi tapıya şeriat tuttu durur,
İçeri girenleri ne varın bilmediler.

Şeriat oğlanları bahis dava kılarlar,
Hakikat erenleri davaya kalmadılar.

Dört kitabı şerh eden asidir hakikatte,
Zira tefsir okuyup, manasın bilmediler. Devamını Oku

Yunus Emre Aşk Ateşi İsimli Şiiri

Girdim aşkın denizine bahrılayın yüzer oldum
Geştediben denizleri Hızır’layın gezer oldum
Cemalini gördüm düşte çok aradım yazda kışta
Bulamadım dağda taşta denizleri süzer oldum
Sordum deniz malikine ırak değil salığına
Girdim gönül sınığına gönülleri düzer oldum
Viran gönlüm eyledim şar bunculayın şar nerde var
Haznesinden aldım gevher dükkan yüzün bozar oldum
Ben ol dükkan-dar kuluyum gevherler ile doluyum
Dost bağının bülbülüyüm budaktan gül üzer oldum
Ol budakta biter iman iman bitse gider güman
Dün gün isim budur heman nefsime bir Tatar oldum
Canım bu tene gireli nazarım yoktur altına

Devamını Oku

Yunus Emre Bir Kez Gönül Yıktın İse

Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil
Bir gönülü yaptın ise
Er eteğin tuttun ise
Bir kez hayır ettin ise
Binde bir ise az değil
Yol odur ki doğru vara
Göz odur ki Hak’kı göre
Er odur alçakta dura
Yüceden bakan göz değil

Devamını Oku

Yunus Emre Ben Dervişim Diyene Şiiri

Yunus EmreBen dervişim diyene, bir ün edesim gelir
Seğirdüben sesine, varıp yetesim gelir
Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir
Varıp anın üstüne, evler yapasım gelir
Altında gayya vardır, içi nar ile pürdür
Varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir
Oda gölgedir deyu, ta’n eylemen hocalar
Hatırınız hoş olsun, biraz yanasım gelir
Ben günahımca yanam
Rahmet suyunda yunam
İki kanat takınam, biraz uçasım gelir
Andan Cennete varam, Cennette huriler görem
Huri gılmanı, bir bir koşasım gelir

Devamını Oku

Yunus Emre Aşkın Beni İsimli Şiiri

Yunus EmreGözüm seni görmek için elim sana ermek için
Bu gün canım yolda kodum yarın seni bulmak için
Bu gün canım yolda koyam yarın ivazın veresin
Arz eyleme uçmağını hiç arzum yok uçmak için
Benim uçmak neme gerek hergiz gönlüm ona bakmaz
İş bu benim zarılığım değildürür bir bağ için
Uçmak uçmağım dediğin mü’minleri yeltediğin
Vardır ola bir kaç huri arzum yoktur koçmak için
Bunda dahi verdin bize ol huriyi çiftü helal
Ondan geçti arzum tamam arzum sana ermek için
Sufilere ver sen onu bana seni gerek seni
Haşa ben terkedem seni şol bir evle çardak için
Yunus hasretdürür sana hasretini göster ona
İşin zulüm değil ise dad eylegil istedi çün.
Yunus Emre

Yunus Emre Ademoğlu İsimli Şiiri

Yunus EmreMiskin Adem oğlanı, nefse zebun olmuşdur
Hayvan canavar gibi, otlamağa kalmıştır
Hergiz ölümün sanmaz, ölesi günin anmaz
Bu dünyadan usanmaz, gaflet önin almışdur
Oğlanlar öğüt almaz, yiğitler tevbe kılmaz
Kocalar taat kılmaz, sarp rüzgar olmuştur
Beğler azdı yolundan, bilmez yoksul halinden
Çıktı rahmet gölünden, nefs gölüne dalmışdur
Yunus sözi alimden, zinhar olma zalimden
Korkadurın ölümden, cümle doğan ölmüşdür.
Yunus Emre